KALBİNİZDEKİ BEYİN

Oxford Üniversitesi'nde profesör olan Dr. David Paterson, beynin iki bölgesi ve kalp üzerine çalışmalar yaptı. Çalışması, duyguların kaynağının yalnızca beyin olmadığını ispatladı. Aslına bakılırsa, duyguları oluşturmada kalbiniz ve beyniniz birlikte çalışıyorlar. 

Kalbiniz beyninizdekilere benzer şekilde nöronlara sahip, kalbiniz ve beyniniz birbiriyle yakından bağlantılı ve ortaklaşa biçimde  duyguları yaratıyorlar. Bu, 'Kalpler ve Zihinler' adlı  filmde şöyle açıklanıyor:

“Kalbiniz, sempatik sinirler aracılığıyla beyninizden gelen sinyalleri aldığında daha hızlı atmaya başlar. Ve sinyalleri parasempatik (otonom) sinirler aracılığıyla aldığında ise yavaşlar.“

Bu, kalbin basitçe beynin emirlerini uyguladığı fikrini destekler gibi gözükse de; gerçek bundan daha karmaşıktır. Çünkü kalbiniz karmaşık bir ağı oluşturan, çoğunlukla sağ karıncık yüzeyinde yerleşik binlerce özelleşmiş nöronu da kapsamaktadır. Yaradılış olarak neden oraya yerleşmişlerdir acaba? 

Nöronlar beyninizin düşünceleri oluşturmasına izin veren şeylerdir. Öyleyse, kalbinizin sağ karıncığında ne arıyorlar? Kalbinizdeki nöronlarla ilgili pek çok şey henüz bilinmese de, bir şey kesin; o da kalbinizdeki "beynin" kafanızdaki beyinle ileri geri iletişim kurmasıdır. Bu, iki yönlü bir yoldur.

Dr. Mercola

Çeviren: Esin Tezer

https://wakeup-world.com/2016/08/13/modern-research-reveals-your-heart-does-have-a-mind-of-its-own/

BEYNİMİZ ZAMAN VE MEKÂNIN KODLAYICISIDIR

Bir deneyimi hatırladığınızda o hatıranın üç önemli ana unsuru; ne, ne zaman ve nerede'dir. MIT nöro-bilim adamları, şimdilerde hatıranın "ne zaman" ve "nerede" öğelerini işlemden geçiren bir beyin devresini keşfettiler. 

"Hipokampus"  ve "Entorhinal Korteks" olarak bilinen bir bölgeyi bağlayan bu devre, mekân ve zamanlamayı iki ayrı bilgi olarak birbirinden ayırıyor. Araştırmacılar, Entorhinal Korteks'te bu bilgiyi yayan "okyanus hücreleri" ve "ada hücreleri" denilen iki nöron topluluğunu da keşfettiler.

Önceki hafıza modelleri, hafızanın oluşması için gerekli beyin yapısı olan Hipokampus'un zamanlama ve ortam bilgisini birbirinden ayırdığını ileri sürüyordu. Yeni yapılan çalışma ise bu bilginin Hipokampus'a bile erişmeden ayrıldığını ispatlıyor!

23 Eylül'de Neuron dergisinde yayınlanan tezin başyazarlarından biri olan  MIT'nin Beyin ve Kavramsal Bilimler dalı Master öğrencisi Chen Sun, "Bu, Hipokampus'un  yukarı akış bölünme fonksiyonunu ileri sürüyor.  Hipokampus'taki zamanla ilgili (temporal) bilgiyi besleyen bir patika var ve bir diğer patika da  Hipokampus'taki içeriksel ifadeleri besliyor" dedi.

Tezin bir diğer başyazarı ise MIT doktorasını yapmış olan Takashi Kitamura. Tezin kıdemli yazarı da Picower Biyoloji & Nörobilim Profesörü, MIT Picower Öğrenme ve Hafıza Enstitüsü'ndeki RIKEN-MIT Nöral Devre Genetik Merkezi Yöneticisi olan Susumu Tonegawa. 
  
Ne zaman ve Nerede?
Hipokampus'un tam dışında yerleşik olan Entorhinal Korteks, hatıraların oluştuğu Hipokampus'a diğer kortikal alanlardan gelen duyusal bilgiyi aktarıyor. Tonegawa ve çalışma arkadaşları, ada ve okyanus hücrelerini birkaç yıl önce tespit ettiler ve o zamandan beri de onların fonksiyonlarını keşfetmek için uğraşıyorlar.

Tonegawa'nın laboratuvarı; 2014 yılında okyanus hücreleri tarafından çevrilen, küçük kümeler oluşturan  ada hücrelerinin  hızlı şekilde meydana gelen birbirine bağlı iki olayla ilgili hatıraları oluşturmak için beyin tarafından gerekli olduklarını bildirdi. Ekip, yeni Neuron dergisi çalışmasında okyanus hücrelerinin olayın meydana geldiği yerde sunumlar oluşturmak zorunda olduğunu keşfetti. 

Sun, "Okyanus hücreleri içeriksel sunumlar için önemlidir. Kütüphanede olduğunuzda, caddede karşıdan karşıya geçerken ve metrodayken bu içeriklerin her biriyle ilişkili farklı hatıralara sahipsiniz" dedi.

Araştırmacılar, ada veya okyanus hücreleri susturulduğunda farelerin davranışlarının nasıl değiştiğini araştırmak için ışık kullanarak nöron aktivitesini denetlemelerine izin veren "Optogenetik" denilen bir tekniği de kullandılar.

Okyanus hücresinin aktivitesini engellediklerinde, hayvanlar ayaktan verilen şoku yedikten sonra artık belirli bir çevreyi korkuyla ilişkilendiremediler. Okyanus hücrelerini idare etmek; araştırmacıların farelerin hafızasıyla bağlantılı olabilecek olaylar arasındaki zaman boşluğunu uzatmaya veya kısaltmaya olanak sağladı.

Bilginin Akışı
Tonegawa'nın laboratuvarı yakın bir zamanda ada hücrelerinin ateşlenme oranlarının hayvanın ne kadar hızlı hareket ettiğine bağlı olarak değiştiğini keşfetti, bu da araştırmacıları ada hücrelerinin alanda hayvanın yolunu bulmasına yardımcı olduklarına inandırdı. Okyanus hücreleri ise her an hayvanın nerede olduğunu hatırlamasına yardımcı oluyorlar.

Araştırmacılar, bu iki bilgi akışının Entorhinal Korteks'ten Hipokampus'un farklı kısımlarına aktığını da keşfetti: Okyanus hücreleri içeriksel bilgiyi CA3 ve dişli gyrus'a (Dentate Gyrus'a) yollarlarken, ada hücreleri ise bunu CA1 hücrelerine yansıtıyorlar.

Tonegawa'nın laboratuvarı şimdi Entorhinal Korteks'in, beynin diğer kısımlarının zaman ve mekânı nasıl yansıttığı üzerinde çalışma yapıyor. Araştırmacılar, zamanlama ve mekânla ilgili bilginin beyinde bir olayın hatırasını oluşturmak için beyinde nasıl işlemden geçirildiği üzerine bir araştırma yapıyorlar. 

Kitamura, "Olaylara dayanan bir hafızayı oluşturmak için her bir tamamlayıcı bileşen birbiriyle yeniden birleşmek zorundadır. Bu da bir sonraki soruyu oluşturur" şeklinde konuştu.

Çeviren: Esin Tezer
https://www.sciencedaily.com/releases/2015/09/150923134112.htm'den alıntı yapılarak çevrilmiştir.